Korte gesprekken

1 Een vader-zoon gesprek

“Zeg papa” zei de zoon tegen de vader.

“Wist je dat ik altijd best mijn best doe?”

“Ja dat weet ik lieve zoon”

“En papa, wist je ook dat ik daardoor soms best moe ben maar ook blij.

Ik krijg zo veel voor elkaar pap hoor.

En papa volgens mij weet ik soms niet eens hoe moe Ik ben. Ik merk het haast niet meer, toch ben ik af en toe heel moe. En papa weet je wat ik dan soms doe?”

“Nou wat doe je dan?”

“Dan bel ik jou, dan bel ik jou om bij te tanken,

dat wist je niet hè en toch is het zo”

“Nee dat wist ik niet”

“En weet je wat zo fijn is, waar ik zo rustig dan van word?

Ik hoef maar wat te vragen en jij begint te praten.

Jij doet dan al het werk, dat vind ik dan zo fijn…

Doe jij dan ook je best? Je best dan zo voor mij?”

Het was even stil, stil tussen deze vader en zijn zoon.

“Nou ik doe dan niet mijn best mijn jongen, het gaat eigenlijk als vanzelf”

“Ohh zei de jongen, het gaat dus als vanzelf.

Dat dacht ik al en wist ik niet.

Papa ik ben heel blij met jou”

“En ik ook erg met jou”