Acteurs en gespreksvaardigheid ja/nee?!

In trainingen waarin gesprekken actief worden geoefend zeggen deelnemers weleens van tevoren “ja maar met zo’n acteur is niet zoals in het echt hoor!”.

Een volledig valide punt. Of deelnemers zeggen ook regelmatig:”ohh nee toch niet met zo’n acteur hè en dan zeker ook zo waarbij iedereen naar je kijkt?!”.

Dit lijken twee belangrijke punten. Je zou er dan ook voor kunnen kiezen om dit onderdeel dan maar te mijden in trainingen. Of om gespreksvaardigheid op een andere manier aan de orde te laten komen. Bijvoorbeeld in een onderwijsleergesprek of door te kijken naar voorbeelden op film. YouTube staat overigens boordevol leuke en pakkende voorbeelden en de groep 101 filmfragmenten op LinkedIn heeft niet voor niets 10.114 volgers as we speak.

Waarom is het dan toch krachtig om gespreksvaardigheid actief te oefenen in trainingen?

Omdat dezelfde deelnemer vaak tijdens het oefenen van de eerste korte ronde zegt: “oohh wat bijzonder. Dit is nou precies zoals het in het echt ook gaat!”

En elke keer is het weer verbazingwekkend om te zien dat met wat feedback van de andere deelnemers, ronde twee of drie van de gesprekken steeds beter gaat. Als deelnemers ervaren dat ze met de acteur gewoon oefenen met ‘eigen gedrag’ dat ze doorgaans ook de hele dag door in andere settings laten zien, vallen er vaak relevante (leer)kwartjes. En dat de leercirkel van KOLB (ervaren/reflectieve observatie/abstracte conceptualisatie en actief experimenteren) is doorlopen maakt dat het geoefende ook al meer ‘in het systeem’ is gekomen. Bijna elke deelnemers zal het spannend vinden om bekeken te worden en zich kwetsbaar op te stellen voor de groep. Het is best eng om uit de veilige comfort zone te komen en naar je ‘stretch’ en nieuwe gedrag te gaan. Vandaar dat tijdens de training een sfeer van open mind versus fixed mind zal worden gecreëerd. Niet alles hoeft plenair, soms is het werken in kleine groepen erg goed. En daarnaast mag leren gelukkig ook leuk zijn en vol ‘fouten’ als je die zo zou willen noemen, daardoor leren we juist veel van elkaar.

Ter afronding de deelnemers aan het woord:”die rollenspelen, die vond ik niet het leuks maar ze waren wel het beste onderdeel voor mij!”